ارزیابی آمادگی برای سرویس (FFS) ابزاری کلیدی و حیاتی است که در صنایع مختلف برای تحلیل ایمنی، ارزیابی نقص‌ها و تخمین طول عمر تجهیزات و سازه‌های صنعتی استفاده می‌شود. این روش با بهره‌گیری از استانداردهای جهانی و تکنیک‌های پیشرفته، تضمین می‌کند که تجهیزات در شرایط کاری مختلف ایمن و کارآمد باقی بمانند. در ادامه، کاربردهای این ارزیابی در صنایع گوناگون ارائه شده است:
در این صنعت، FFS نقش مهمی در تحلیل و ارزیابی تجهیزات حیاتی ایفا می‌کند. برای خطوط لوله انتقال، استانداردهایی مانند API 579-1/ASME FFS-1 و DNV-RP-F101 به‌کار گرفته می‌شوند تا خوردگی داخلی، ترک‌خوردگی و عمر باقی‌مانده خطوط مورد بررسی قرار گیرند.در این صنعت، FFS نقش مهمی در تحلیل و ارزیابی تجهیزات حیاتی ایفا می‌کند. برای خطوط لوله انتقال، استانداردهایی مانند API 579-1/ASME FFS-1 و DNV-RP-F101 به‌کار گرفته می‌شوند تا خوردگی داخلی، ترک‌خوردگی و عمر باقی‌مانده خطوط مورد بررسی قرار گیرند. همچنین، مخازن ذخیره و تحت فشار تحت استانداردهایی نظیر API 579-1 و API 653 ارزیابی می‌شوند تا مقاومت آنها در برابر ترک‌ها، فشار و دما تحلیل شود.
در صنایع پتروشیمی، ارزیابی برج‌های تقطیر با استانداردهایی همچون API 579-1/ASME FFS-1 برای تحلیل ترک‌های حرارتی و خوردگی انجام می‌شود.
همچنین، در راکتورهای شیمیایی از این استانداردها استفاده می‌شود تا تخریب ناشی از واکنش‌های شیمیایی بررسی و عمر مفید تجهیزات افزایش یابد.
در نیروگاه‌ها، دیگ‌های بخار با استفاده از استانداردهای ASME Section I و API 579-1 از نظر ترک‌ها و خوردگی بدنه و لوله‌ها بررسی می‌شوند.
توربین‌ها نیز تحت استانداردهایی نظیر API 616 و ISO 10437 برای شناسایی نقص‌های مکانیکی و خوردگی قطعات دوار تحلیل می‌شوند. علاوه بر این، تجهیزات جانبی مانند مبدل‌های حرارتی و کندانسورها نیز بر اساس استانداردهای TEMA و HEI ارزیابی می‌شوند تا از عملکرد بهینه و ایمنی آنها اطمینان حاصل شود.
همچنین، سیستم‌های پایش وضعیت (CBM) و تست‌های غیرمخرب (NDT) مانند تست فراصوتی (UT) و ذرات مغناطیسی (MT) برای بررسی ترک‌های سطحی و داخلی در قطعات حساس به کار گرفته می‌شوند.
در صنعت هسته‌ای، راکتورهای هسته‌ای با استاندارد ASME Section III تحلیل می‌شوند تا خستگی حرارتی و تشعشعی مواد مورد بررسی قرار گیرد.
مخازن سوخت مصرف‌شده با استاندارد NRC 10 CFR 72 از نظر ایمنی ذخیره طولانی‌مدت ارزیابی می‌شوند.
FFS در صنایع دریایی برای تحلیل بدنه کشتی‌ها و سازه‌های مرتبط بسیار کاربردی است. بدنه کشتی‌ها با استفاده از استانداردهایی مانند DNV-GL RP-C203 از نظر خوردگی ناشی از محیط‌های نمکی و خستگی سازه‌ها تحلیل می‌شوند.
سکوهای نفتی دریایی با استاندارد API RP 2A-WSD ارزیابی می‌شوند تا سازه‌های فلزی در برابر بارهای دینامیکی ناشی از موج و باد مقاوم‌تر شوند. علاوه بر این، برای بررسی خطوط لوله دریایی که در معرض تنش‌های مکانیکی و خوردگی ناشی از آب دریا قرار دارند، استانداردهایی نظیر DNV-ST-F101 به کار گرفته می‌شود.
در این صنایع، پل‌ها و سازه‌های فلزی با استفاده از استاندارد AASHTO LRFD از نظر خوردگی و خستگی ناشی از بارگذاری‌های مکرر تحلیل می‌شوند.
بدنه هواپیما نیز تحت استاندارد FAA Advisory Circular AC 120-93 برای ارزیابی ترک‌ها و آسیب‌های سازه‌ای ناشی از فشار و ارتعاش بررسی می‌شود.
در این صنایع، مخازن فرآیندی با استاندارد API 579-1 از نظر ترک‌های ناشی از واکنش‌های شیمیایی بررسی می‌شوند.
سیستم‌های پایپینگ تحت استاندارد ASME B31.3 تحلیل می‌شوند تا تخریب مواد در اثر حمل مواد شیمیایی خورنده ارزیابی شود.
در صنایع سنگین، کوره‌ها و بویلرهای صنعتی با استاندارد ASME Section VIII از نظر خستگی مواد و تاثیرات حرارت بررسی می‌شوند. ماشین‌آلات معدن تحت استاندارد ISO 19296 برای شناسایی نقص‌های ساختاری ارزیابی می‌شوند. همچنین، تجهیزات انتقال مواد نظیر نوار نقاله‌ها با استاندارد CEMA تحلیل می‌شوند تا خستگی و شکست مواد در این سیستم‌ها بررسی و بهینه‌سازی شود.
این رویکرد جامع به ارزیابی آمادگی برای سرویس، کمک می‌کند تا صنایع مختلف نه‌تنها ایمنی و کارایی تجهیزات خود را بهبود بخشند، بلکه عمر مفید آنها را نیز افزایش دهند و هزینه‌های ناشی از خرابی‌های پیش‌بینی‌نشده را کاهش دهند.
